Als woorden blijven steken
gedachten tollen in het rond
de cirkel niet is te doorbreken
verdwenen is je vaste grond.

Dan rest jou nog Zijn grote Liefde
Zijn Vaderarmen om jou heen
Hij is bij je in licht en duister
Zijn Liefde dringt overal doorheen.

Rondom jou Zijn eeuw’ge armen
die reiken verder dan je denkt
zo mag jij je geborgen weten
een balsem die genezing schenkt.

SNEL, SNEL, SNEL…

Haastig, haastig, haastig…
waar ga je toch naar toe
spoedig, spoedig, spoedig…
ben je nog niet moe?

Ik, ik, ik…
ik wil zelf vooraan
Jij, jij, jij…
moet maar achteraan.

Duwen, duwen, duwen…
want ik moet voorbij
pech, pech, pech…
ik sta in de verkeerde rij.

Rennen, rennen, rennen…
het is bijna te laat
slof, slof, slof…
de tijd die heeft je ingehaald.

Tikke, takke, tok…
waar is de tijd gebleven
die je dacht te winnen
aan ’t einde van je leven?

Zucht, kreun, steun…
’t gaat niet zoals ik wil
boem, stop, ho…
de tijd staat eindelijk stil!

Herfst

Dit seizoen vind ik echt een tijd van bezinning.
Het roept zo veel vragen bij me op en het geeft ook zo veel antwoorden.
Eigenlijk denk ik dat God het antwoord op al onze vragen in de natuur heeft gelegd,
alleen moeten we ze wel ontdekken en leren zien.
Net als het wisselen van de seizoenen, ook zo’n prachtig voorbeeld.
Alles is steeds weer in beweging, niets is zoals het blijft.
Na regen komt zonneschijn, na ieder dal verschijnt er weer een berg.
Soms lijkt het onmogelijk om die berg te beklimmen, maar toch komt er weer een dag
dat je boven op de top van die berg staat en weer kunt genieten van het mooie uitzicht.
Had je dat ooit gedacht toen je beneden in dat dal rondploeterde?

Kun jij je nu voorstellen, dat uit die dorre takken, ontdaan van al zijn bladeren,
ooit weer nieuw leven zal ontstaan,
dat nu al onzichtbaar voor ons aanwezig is en groeit?
We weten uit ervaring dat dit zo is en soms zien we de schoonheid er van gewoon over
het hoofd.

Herfst, even stil staan…nadenken…kijken…genieten van die intens mooie kleurenpracht.
Weten dat de dood niet het einde is, maar een heel nieuw begin tot iets groters en
veel mooiers dan wij nu kunnen beseffen.

God heeft ons de natuur niet voor niets gegeven, iedere boom, bloem, plant en dier
weerspiegelt Zijn Liefde.
En de kroon op Zijn schepping is de mens, jij en ik.

Heer, open onze ogen, zodat we U zien in de natuur en in ieder mens die we vandaag
mogen ontmoeten.
Amen

Herfstkleuren

Als een palet met gouden kleuren
ontvouwt de natuur zich aan mijn oog
bomen getooid in herfstkleuren
reiken tot aan de hemelboog.

Ze getuigen uitbundig van hun Schepper
die al dit moois tot aanzijn riep
de bladeren ritselend aan mijn voeten
de geuren, fruitig, warm en diep.

Geen kunstenaar kan dit evenaren
geen mens is tot zoiets in staat
dan alleen de Schepper van hemel en aarde
die ook jou met zoveel liefde heeft gemaakt.

Soms is verdriet te groot voor woorden
maar nooit te groot voor onze Heer
Zijn armen zijn niet te kort om jou te troosten,
leg alles maar bij Hem neer.

Leg je hoofd maar op Zijn schouder
voel Zijn Liefde door jou heen
zie jouw tranen in Zijn ogen
samen met Hem ben je niet alleen.

Laat je tranen maar rustig stromen
jouw verlies is te diep, te groot
laat je maar troosten door God en mensen
kruip maar gerust bij Hem op schoot.

Je hoeft helemaal niets te zeggen
Hij weet, begrijpt en kent jouw pijn
Hij draagt jou tot je weer zelf kunt lopen
en er weer lichtstraaltjes in jouw leven zijn.

Donja stelt zich voor

Hallo allemaal,
Ik ben Donja, de nieuwe pup van Mar en Cobi, net 8 weken oud.Sinds afgelopen zaterdag maak ik deel uit van het gezin en dat zullen ze weten.Het is zelfs zo ver, dat het Cobi even niet lukt om gedichten/gedachten op haar Blog te plaatsen.Tja, ik vraag zo veel aandacht, dat ze er gewoon niet toe komt.En aangezien de eerste tijd heel belangrijk is voor mijn opvoeding, zal het Cobi niet lukken om iedere dag iets te plaatsen.Daar komt natuurlijk wel weer verandering in, want ik leer snel, maar Cobi moet nog even wennen aan zo’n kleine handenbinder om haar heen.Ze is ook geen 20 meer, haha…. dat zegt ze tenminste.
Maar al met al ben ik wel een heel lief, schattig en ondeugend hondje.Vooral Macho, de oudste hond, nmoet het af en toe ontgelden. Ik zou graag met hem spelen, maar dat wil hij niet meer. Dus moet ik leren om hem met rust te laten en dat is ontzettend moeilijk.
Het konijn vindt mij ook niet zo aardig, als ze los loopt, maar ik denk dat dit wel gaat wennen.
Nikita de papagaai vindt alles prachtig, hoe meer leven in de brouwerij, hoe beter.
En Dorus, de oude kat, vindt mij maar een rare rustverstoorder en blijft het liefste op de vensterbank liggen boven de verwarming, de ouwe slaapkop.
De chinchilla’s heb ik nog niet goed gezien, daar heb ik geen aandacht voor, die zitten boven in hun hok en voelen zich daar heer en meester.
Dus al met al heb ik heel wat te weeg gebracht in huize van der Hoeven.Trouwens…ik begrijp niet waarom ik naar buiten moet, brrr….veel te koud. Toch moet ik ook daar aan wennen, tjongejonge…ik schijn zo veel te moeten leren.Nou ja, iedere dag iets, dat gaat vast wel lukken, want ik ben een pienter hondje, heb ik Cobi horen zeggen.
Misschien schrijft Cobi nog wel eens iets op haar Blog over mij, want tenslotte zit ik ook in haar gedachten.
Oh ja, ik kan al zitten op commando en ik kom als ik geroepen word, knap of niet…?
Een stevige poot van
Donja

Ken jij ook dat gevoel van binnen
zo’n onbestemd diep verlangen
naar een Liefde onuitputtelijk
niet in woorden te vangen?

Ken jij ook dat gevoel van binnen
dat heimwee naar kennen en te worden gekend
geen masker om achter te verschuilen
met open vizier, zijn zoals je bent?

Ken jij ook dat gevoel van binnen
het zoeken naar de Schutter van die pijl
die jouw hart eens ten diepste raakte
maar je kunt er niet meer bij?

Wist jij dat die Schutter ook naar jou op zoek is
met hetzelfde verlangen door jou te worden gekend?
Open je ogen en zie op Jezus
Hij is veel dichter bij dan je denkt.

Dan zul je Hem in alles herkennen
in mens en dier, in iedereen
Hij schiet Zijn pijlen nog altijd af
Hij schiet altijd raakt en mist er niet EEN.

Bidden is eigenlijk zo eenvoudig
het is praten met God de Heer
Zijn gedachten tot de jouwe maken
samen EEN, het is niet meer.

Bidden is ook ontzettend moeilijk
je hoofd leeg maken van alle zorgen
stil zijn en leren luisteren
niet denken aan vandaag of morgen.

Bidden is ook nachten waken
vechten zoals Jakob deed
maar ook stille overgave
vertrouwen dat God het goede geeft.

Bidden zijn tranen die blijven stromen
van verdriet of van geluk
een open hart gericht op Jezus
ook al ben je van binnen stuk.

Bidden is ook mogen ontvangen
rust en vrede dwars door alles heen
weer heel zeker mogen weten
Hij draagt me, ik ben niet alleen!

De dood is niet het einde

De dood is niet het einde
er is meer, zo heel veel meer
Jezus neemt je bij de hand
en leidt je terug naar God de Heer.

Waar geen oorlog meer zal zijn
geen tranen zullen vloeien
waar nieuw leven op je wacht
je als een bloem weer op zult bloeien.

Waar lege armen weer gevuld zijn
met hen die je voor zijn gegaan
waar je God als Vader zult herkennen
nooit meer bij Hem vandaan.

Waar die leegte in je hart
eindelijk volkomen is gevuld
waar Gods Liefde je omstraalt
en ieder verlangen is vervuld.

Net als Jezus zullen wij ook
eenmaal op staan uit de dood
de weg naar God heeft Hij vrij gemaakt
want Zijn Liefde voor jou is oneindig groot.

Nu zijn we nog als pelgrims
in een vreemd land op weg naar Huis
leg jouw Hand maar in die van Jezus
Hij kent de weg en brengt je Thuis.

HEER IK BID U

Heer ik bid U voor onze wereld
voor ieder mens en ieder kind
sla Uw armen om hen heen
wees hun Vader en hun Vriend.

Heer ik bid U voor al die kinderen
die geen kind meer kunnen zijn
bruut beroofd van hun onschuld
genees oh Heer hun diepe pijn.

Heer ik bid U voor hen die rouwen
om wat zij eens hebben gehad
vult U Heer met al Uw Liefde
dat grote lege donkere gat.

Heer ik bid U voor alle zieken
in ziekenhuis of thuis op bed
geneest U hen van alle kwalen
en maak kromme wegen weer recht.

Heer ik bid U voor alle soldaten
aan het front zo ver van huis
bescherm hen voor geweld en granaten
en breng hen weer veilig thuis.

Heer ik bid U voor alle mensen
die eenzaam zijn en zo alleen
doorbreek oh Heer die grote stilte
en geef mensen om hen heen.

Heer ik bid U voor alle mensen
kinderen jong en oud
dat zij U echt mogen leren kennen
en weten dat U heel veel van hen houdt.

Help ons Heer om bruggen te bouwen
naar de mensen om ons heen
zodat we elkaar weer kunnen bereiken
leid ons Heer U weet waar heen!

Help ons Heer om los te laten
wat niet van ons is en ook nooit zal zijn
ons leven in Uw Hand te leggen
dan pas zal er vrede zijn.

GOD IS HIER

Psalm 63:7
Liggend op mijn bed denk ik aan u,
wakend in de nacht prevel ik uw naam.

In de stilte van de nacht als het donker is, helemaal alleen, dan kun je rustig nadenken en je verbonden voelen met God. Hij lijkt dan veel dichter bij dan overdag, als je in beslag wordt genomen door alle verplichtingen, die je vaak jezelf hebt opgelegd.
Iemand vertelde me wel eens dat God haar ’s nachts wakker maakte en iemand in haar gedachten gaf om voor te bidden.
Als ik naar mezelf kijk, dan is dat ook vaak de beste tijd, omdat ik anders te druk ben met andere zaken, die in mijn ogen belangrijk zijn.

Je kunt je gaan liggen ergeren aan het feit dat je niet kunt slapen, maar je kunt het ook om keren ten goede en de mensen bij God brengen, die Hij op je hart legt. Zo worden doorwaakte nachten gezegende nachten, zul je weer rust vinden en veilig in Gods armen in slaap kunnen vallen.

Je bewust zijn van het feit dat God bij je is, kan je door moeilijke tijden en momenten heen helpen.
Toen ik vorig jaar een hele nare tijd door maakte, heb ik me constant vast gehouden aan de woorden van het lied “God is hier”, steeds maar weer die woorden in mijn gedachten herhalend, ook toen ik naar de operatiezaal werd gereden, tot meer was ik niet in staat in die tijd.
Hij is overal, dat mogen we zeker weten en dat geeft rust en vertrouwen.

Wat is er belangrijker dan die zekerheid?
God is hier!

IN IEDER ZIEKENHUIS

Jezus is in ieder ziekenhuis te vinden
Hij loopt de gangen op en neer
staat stil bij ieder kinderbedje
de tranen druppelen op hen neer.

Hij neemt hen teder in Zijn armen
en drukt hen zachtjes aan Zijn hart
“Stil maar m’n kind, Ik ben bij je”
Z’n gezicht vertrokken van diepe smart.

Z’n lippen prevelen lieve woordjes
Hij zingt zacht een wiegelied
ik zie dat Zijn schouders schokken
van emoties en verdriet.

Hij strijkt zacht over pijnlijke plekken
en droogt traantjes teder af
tot er een lach verschijnt op een klein gezichtje
dan zie ik ook bij Hem een lach.

Zo gaat Jezus verder alle dagen
uur na uur en dag en nacht
Hij helpt alle leed en pijn te dragen
brengt hoop en licht in een donkere nacht.

Ik sluit m’n ogen, wil niet meer vragen
naar het waarom, waarheen, waarvoor
ik wil alleen nog helpen dragen
want zo gaat Jezus ons nog altijd voor.