Waarom kunnen we elkaar niet bereiken
waarom zijn we ten diepste zo alleen
waarom slaan we veel te weinig
de armen om elkander heen?
Waarom worden er zo veel tranen geplengd
waarvan anderen het bestaan niet weten
waarom zijn we wie we werkelijk zijn
ook zelf bijna vergeten?
Waarom verbergen we ons veilig en zeker
achter een masker op ons gezicht?
Waarom willen we niet helpen dragen
maken elkanders lasten licht?
Waarom willen we niet worden gekend
gewoon zoals we werkelijk zijn.
waarom die afstand en die kilte
doen we elkaar zo veel pijn?
Eens zit onze binnenkant van buiten
is er niets meer dat ons bedekt
zullen we kennen en gekend worden
als Jezus Zijn Hand op onze schouder legt.
In de nacht als ik niet kan slapen
is daar God die me aan wil raken
in mijn gedachten en mijn denken
wil Hij mij Zijn vrede schenken.
Ik worstel en ik zoek
de hele lange nacht
en in de morgen zie ik Jezus
Hij heeft heel de nacht op mij gewacht.
Zijn woorden zijn als balsem
Zijn Liefde warm en zacht
mijn verdriet wil Hij voor me dragen
dankbaar begroet ik een nieuwe dag.
Geworteld in God
verankerd in Zijn liefde
een vast grond
die nooit vergaat.
In storm en wind
en rustige wateren
is daar Jezus
die naast je gaat.
Je zult niet wankelen
of verdrinken
Zijn Hand houdt
jouw hand omvat
Stevig als een berg
je oog gericht op Jezus
als je alles alleen
van Hem verwacht.
Moest dit alles niet gebeuren
was het niet reeds lang voorzegd
dat Jezus zou lijden en sterven
en de dood heeft afgelegd?
Moest Hij niet verschijnen aan de discipelen
de wonden tonen in Zijn zij
moest Hij niet opvaren naar de hemel
om een plaats te bereiden voor jou en mij?
Hij zou ons niet als wezen achter laten
dat heeft Hij immers zelf beloofd
Hij zal de Trooster sturen
aan ieder die in Hem gelooft.
Een deel van Hem zelf zal in jou wonen
zodat je Zijn roep zal kunnen verstaan
het Koninkrijk van God is nabij gekomen
vertel het de wereld in Jezus naam!
Nu kan ik weer diep adem halen
nu ben ik uit de dood ontsnapt
nieuw leven is aan mij verschenen
Jezus is opgestaan uit het graf.
Nu kan ik weer van harte juichen
mijn lied zingen uit volle borst
God de Vader heel dicht naderen
Jezus heeft mij van mijzelf verlost.
Nu kan ik weer verder leven
de tijd heeft even stil gestaan
alles wil ik aan U geven
de Heer is waarlijk opgestaan!
Deze dag wil ik niet beleven
ik zou hem het liefste overslaan
ik wil niet knielen bij het kruis
de spijkers door Zijn Handen horen slaan.
Ik wil het geschreeuw niet horen
“Kruisig, kruisig Hem”
ik wil niet net als Petrus
doen alsof ik Hem niet ken.
Ik wil Zijn lijden niet zien
Zijn van God verlaten zijn
waarom oh God, waarom
moest dit toch zo zijn?
Dank U Jezus voor het kruis
’t is te groot, te diep
ik kan het niet begrijpen
maar U had ons zo lief.
Ga je met me mee
op weg naar Golgotha
net als de vrouwen
Jezus achter na?
Zou je Hem willen helpen
om Zijn kruis te dragen
net als Simon van Cyrene
als de soldaten het je vragen?
Kun je het aanzien als de spijkers
door Zijn Handen worden geslagen
het bloed, de doornenkroon
Zijn striemen en de slagen?
Wil je die kreet wel horen
“Mijn God, waarom hebt U Mij verlaten?”
zou je Hem in Gethsemane
ook alleen hebben gelaten?
Zijn kruis hoef je niet te dragen
die woorden hoef je niet te horen
zelfs als je Hem alleen hebt gelaten
mag je toch weer bij Hem horen.
Juist door dat kruis
waaraan Jezus zo leed
is er vergeving voor ieder
die in het donker leeft.
Het kruis is een brug
van hoop en genade
het brengt je weer terug
bij God onze Vader.
PALMPASEN
Jezus op een ezel
een pakdier, heel gewoon
voor de Zoon van God
een Koning zonder troon.
Geen machtig paard
geen knechten in galop
maar groot in Zijn eenvoud
dat is Jezus, onze God.
Hij lijdt met ons mee
in onze moeite, onze pijn
juist in de stilte en het kleine
wil Hij heel dicht bij ons zijn.
Verwacht Jezus niet te zien
op dat grote sterke paard
zoek Hem als de Man van smarten
jij bent Hem dit alles waard.
Nu is de tijd gekomen
van stilte en ontzag
denkend aan het lijden
dat op Jezus wacht.
Het bloed dat voor ons stroomde
de pijn die Jezus leed
de drinkbeker die niet voor bij ging
Zijn bloed dat werd tot zweet.
Nu is de tijd gekomen
om stil die weg te gaan
Jezus niet voor bij te lopen
bij het kruis stil te blijven staan.
Kijk eens naar die wonden
die scherpe doornenkroon
door God en mens verlaten
Jezus, Gods geliefde Zoon.
Het is niet te bevatten
het is te diep, te groot
Jezus bracht ons weer terug
bij Vader God op schoot.
Hoe groot ook de nood
Gods redding is nabij
hoe donker ook de nacht
God is aan je zij.
Hoeveel tranen je ook plengt
God zal ze drogen
hoe het leven je ook tart
blijf in Zijn Liefde geloven.
Hoe eenzaam jij je ook voelt
God heeft je niet verlaten
hoe ver Hij ook lijkt te zijn
je kunt altijd met Hem praten.
Hoe lang je ook zoekt
eens zul je Hem vinden
hoe moeilijk ook de weg
niets kan je dat verhinderen.
Hoe groter de schaduwen
des te sterker is het Licht
hoe zwaar ook je last
Jezus maakt ze licht.
