VOLENDAM (01-01-2001)

God slaat Zijn armen om hen heen
om ’t stadje Volendam
om hun twijfels en hun vragen
om het leed dat hen overkwam.

Met ontferming en mededogen
drukt Hij hen aan Zijn hart
Zijn gelaat doorgroefd van tranen
getekend door hun pijn en smart.

Naast ieder bed staat Hij gebogen
Hij voelt hun pijn
en diep bewogen
kijkt Hij in liefde op hen neer
en noemt hun naam
telkens weer.

Geen antwoord op al onze vragen
O God, waar moet dat heen?
Alleen een zeker weten
God slaat Zijn armen
om Volendam heen.

Stil maar…

Stil maar…
vertel het maar…
leg alles maar bij God de Vader neer
Hij zal je in Zijn armen nemen
Zijn hart doet ook zo’n zeer.

Stil maar…
huil maar…
God ziet jouw tranen, elke zucht en snik
Hij zal ze met Zijn Liefde drogen
zie je de Liefde op Zijn gezicht?

Stil maar….
vecht maar…
je strijdt niet alleen
God is aan het werk en aan het strijden
samen met Hem kom je er wel door heen.

Stil maar…
voel maar…
ook al voel jij je soms heel alleen
niets kan jou van God scheiden
Zijn armen zijn troostend om jou heen.

Stil maar…
kijk maar…
zie je het licht al gloren aan de kim
er komen andere tijden
ook voor jou krijgt het leven weer zin.

Troost Heer

Hoe groot moet Uw verdriet wel zijn
hoe groot Uw smart, hoe diep Uw pijn
als mijn hart zelfs gebroken is
bij het zien van zo veel rouw en diep gemis.

Hoe groot is ook Uw troost, Uw kracht
de Liefde die U zo graag wil geven
aan allen die zo zwaar worden getroffen
in dit aardse leven.

U bent een schuilplaats voor de zieken
de weduwen en ook de wees
de vluchteling, de eenzamen
U houdt van hen het allermeest.

U weet wat lijden is
U droeg het allemaal aan het kruis
U ziet elke traan
en bewaart ze in een kruik.

Ontferm U Heer over Uw kinderen
die door zo’n diep dal moeten gaan
kom met Uw troost en Uw erbarmen
raak hen met Uw Liefde aan.

Soms is verdriet te groot voor woorden
maar nooit te groot voor onze Heer
Zijn armen zijn niet te kort om jou te troosten,
leg alles maar bij Hem neer.

Leg je hoofd maar op Zijn schouder
voel Zijn Liefde door jou heen
zie jouw tranen in Zijn ogen
samen met Hem ben je niet alleen.

Laat je tranen maar rustig stromen
jouw verlies is te diep, te groot
laat je maar troosten door God en mensen
kruip maar gerust bij Hem op schoot.

Je hoeft helemaal niets te zeggen
Hij weet, begrijpt en kent jouw pijn
Hij draagt jou tot je weer zelf kunt lopen
en er weer lichtstraaltjes in jouw leven zijn.

De dood is niet het einde

De dood is niet het einde
er is meer, zo heel veel meer
Jezus neemt je bij de hand
en leidt je terug naar God de Heer.

Waar geen oorlog meer zal zijn
geen tranen zullen vloeien
waar nieuw leven op je wacht
je als een bloem weer op zult bloeien.

Waar lege armen weer gevuld zijn
met hen die je voor zijn gegaan
waar je God als Vader zult herkennen
nooit meer bij Hem vandaan.

Waar die leegte in je hart
eindelijk volkomen is gevuld
waar Gods Liefde je omstraalt
en ieder verlangen is vervuld.

Net als Jezus zullen wij ook
eenmaal op staan uit de dood
de weg naar God heeft Hij vrij gemaakt
want Zijn Liefde voor jou is oneindig groot.

Nu zijn we nog als pelgrims
in een vreemd land op weg naar Huis
leg jouw Hand maar in die van Jezus
Hij kent de weg en brengt je Thuis.

Als je bang bent

Als je bang bent in het donker
ziek en soms zo heel alleen
ook al kun je het niet voelen
God slaat zijn armen om je heen.

Hij is altijd heel dicht bij je
houdt je hand vast en kijkt je aan
in Zijn armen ben je veilig
je hoeft niet alleen te gaan.

Hij kan troosten als geen ander
droogt je tranen, Hij kent je pijn
je hoeft je niet voor Hem te schamen
je mag gewoon jezelf zijn.

Hij weet wat lijden is
Hij stierf zelf aan een kruis
en stond weer op uit de doden
op weg naar ’s hemels Vaderhuis.

Daar mag jij ook komen
er is ook plaats voor jou
Hij helpt je nu te leven
en fluistert je toe: “Ik houd van jou!”

LEGE HANDEN

Als je staat met lege handen
bij een grafje oh zo klein
als de tranen blijven stromen
zoveel verdriet en intense pijn.

Als niemand jouw handen kan vullen
omdat ze gebald vragen waarom
dan zijn daar Gods troostende Handen
kom maar bij Mij, ik begrijp het, kom….

Jouw tranen en de Mijne
ze mengen zich ineen
zo sla ik ook Mijn armen
om jou en je kindje heen.

In Liefde blijf je met haar verbonden
dat gaat nooit meer weg
tot Ik op die grote morgen
jouw kindje weer in je armen leg.