De geur van herfst

Als ik ’s morgens vroeg
de ramen wagenwijd open gooi
het gras en de bladeren zie
met de dauw getooid.

De fruitige geur van herfst
zwevend in de lucht
dan ontsnapt aan mijn ziel
een diepe dankbare zucht.

Een palet met vele kleuren
plakte God aan de hemelboog
zodat we ons op Hem zouden richten
niet op het dal maar hemelhoog.

De wolken met hun randen
zilvergrijs en goud
tonen mij hoeveel God
van deze wereld houdt.

Zie ik de lucht in vele kleuren
oranje paars en rood
dan kan ik alleen maar stamelen
oh mijn God wat bent U groot.

Ik adem heel diep
de herfstlucht naar binnen
en als vanzelf begint mijn hart
jubelend te zingen.

Ik voel me dankbaar
groot en ook heel klein
het was fijn om zo heel even
één met God te mogen zijn.

Heer wilt U mij steeds
blijven leiden
zodat ook in de herfst van mijn leven
ik Uw geur mag verspreiden.

www.myplaceofpeace.com/de-geur-van-herfst

Dansen in de wind

Dansen in de wind

De bladeren dansen in de wind
uitgelaten en zo blij
ze roepen en ze zingen
eindelijk zijn we vrij.

Ze weten niet van het einde
dat al heel snel nader komt
van rotting en verderf
op een natte grond.

Ze genieten van ’t moment
waarin ze mogen leven
en zij zichzelf en anderen
alles willen geven.

Moe en zeer tevreden
dalen ze op de aarde neer
wetende dat het goed is
er is nog zo veel meer…

De paddestoelen steken hun kopjes
vrolijk uit het mos
weet je dat we komen van
en weerkeren tot God?

Even rusten even sluimeren
in moeder aarde veilig geborgen
het nieuwe leven dat reeds in hen is
zal weer ontspruiten op die grote Morgen.

ZINGEN IN DE HERFST

Ik hoorde de vogels zingen
alsof het voorjaar was
terwijl de herfstbladeren dwarrelden
op het groene gras.

Een paar kleine witte wolkjes
gleden voorbij de zon
het was alsof het voorjaar
het van de herfst won.

De bomen toonden trots
hun kleuren in stralend goud
zie je nu wel, fluisterden ze
dat er Iemand is die van je houdt?

Enkele madeliefjes
genoten van de zon
ze wenkten met hun kopjes
kom naar buiten, kom.

De paddestoelen vertelden
de zomer is voorbij gegaan
er komen andere tijden
blijf niet weifelend staan.

Ook in de herfst van je leven
kun je vogels horen zingen
schijnt de zon op je levenspad
mag je iedere dag met God beginnen.

Ik sluit mijn ogen en geniet
van de zon die mij wil verwarmen
ik voel me veilig en geborgen
in Gods Vaderarmen.

ALS DE BLADEREN VALLEN

Een tapijt van zachte bladeren
bedekken het pad in ’t bos
ze dempen stil m’n voetstappen
en brengen God hun lof.

Hun taak is bijna ten einde
ze keren weer tot stof
noch tonen ze de schoonheid
en kracht van onze God.

Die nooit zal laten varen
wat Zijn Hand eens begon
de hemel, zee en aarde
de sterren, maan en zon.

Ook als de bladeren vallen
en alles gaat voorbij
ontstaat toch weer nieuw leven
God blijft in jou en mij.

HERFSTKLEUREN

Als een palet met gouden kleuren
ontvouwt de natuur zich aan mijn oog
bomen getooid in herfstkleuren
reiken tot aan de hemelboog.

Ze getuigen uitbundig van hun Schepper
die al dit moois tot aanzijn riep
de bladeren ritselend aan mijn voeten
de geuren, fruitig, warm en diep.

Geen kunstenaar kan dit evenaren
geen mens is tot zoiets in staat
dan alleen de Schepper van hemel en aarde
die ook jou met zoveel liefde heeft gemaakt.

HERFST

Bladeren die dwarrelen
en dansen heen en weer
ze ritselen en fluisteren
de naam van onze Heer.

Ze danken Hem voor ’t leven
dat Hij aan hen gaf
voor kleuren en voor schoonheid
die er in hen was.

Voor het wisselen der seizoenen
voor het komen en het gaan
voor de schoot van moeder aarde
waar ze weer tot stof vergaan.

Voor het ontstaan van wéér nieuw leven
uit wat dor leek, droog en dood
voor die hoop aan ons gegeven
o mijn God, wat bent U groot!

Warme kleuren, rood oranje
donkergroen, bruin en geel
een zonnestraal die ons wil verwarmen
voor God was niets te veel.

Zijn palet met vele kleuren
strooide Hij vrolijk in het rond
om ons koude hart te verwarmen
ook wanneer de winter komt.

Als de kleuren van de herfst
vervagen
het licht voor altijd
lijkt gedempt

als de bomen
stram en stijf
door niemand meer
worden gekend

Hun takken kaal en donker
kraken in de wind
van al hun schoonheid zijn ontdaan
als je nergens bloemen vindt.

Dan ontstaat juist het grootste wonder
vanuit het duister naar het Licht
voor mensenogen nog verborgen
maar niet voor Gods aangezicht.

Diep van binnen groeit nieuw leven
dat lijkt te ontspruiten uit de dood
dit leven zal altijd overwinnen
oh Mijn God wat bent U groot!

Als ik kijk naar de bloemen
naar de leliën op de velden
naar uitbundige herfstkleuren
die mij van Uw Liefde vertellen.

Naar de stilte in de winter
ongerept en zo sereen
als de vlokken dwarrelen
als manna om ons heen.

Naar de zon en naar de sterren
aan het hemels firmament
naar muziek in strelende klanken
waarin ik Uw stem soms herken.

Naar de dieren klein en teder
de zwakheid van een lam
zo heeft U Uzelf gegeven
toen U op de aarde kwam.

Naar de schoonheid die vergaat
maar van binnen blijft bestaan.
in ons allerdiepste wezen
tot we eenmaal voor God mogen staan.

In een volmaakt en eeuwig leven
dat in Gods nabijheid op ons wacht
nu nog beperkt en met veel moeite
maar in Zijn Liefde vinden we kracht.

Open Heer onze vermoeide ogen
onze oren en ons verstand
zodat we Uw schoonheid mogen aanschouwen
een voorproefje van het beloofde land.

HERFST

Prediker 3:1
Voor alles wat gebeurt is er een uur,
een tijd voor alles wat er is onder de hemel.

God heeft alles een plaats gegeven in de tijd, de juiste plaats.
“Wat er is, was er al lang; wat zal komen, is er altijd al geweest. God haalt wat voorbij is altijd weer terug”.
Niets is blijvend, God vernieuwt alles, steeds maar weer. Gods Schepping is nooit af en altijd in beweging.

Het is zo mooi om naar de Schepping te kijken als we het even niet meer zien zitten of als we God beter willen leren kennen.
De Schepping vertelt ons alles over de Liefde van God en over Zijn plan voor deze wereld.
Zijn Liefde zien we in alles wat Hij heeft gemaakt, ook in de mens.
Ook wij zijn nog niet af en veranderen voortdurend, (van binnen en van buiten), een cyclus, die nooit op houdt, ook niet bij de dood.

Vandaag is de herfst begonnen, dan kijken we vaak met wat weemoed terug naar de zomer, of we verlangen naar de lente, seizoenen die voorbij zijn, maar toch weer terug zullen komen.
De herfst is een prachtige tijd met mooie, warme kleuren.
Maar uiteindelijk is het ook een tijd van verval en blijven er dode takken en dorre bladeren over.
Tenminste….zo lijkt dat, maar in die dode takken ligt nu al de belofte van nieuw leven.
De dode bladeren die op de aarde vallen en vergaan dienen weer voor voedsel voor het nieuwe leven dat eens weer zal ontstaan.

Zo kunnen ook wij ons in de herfst van ons leven bevinden, ons lichaam verandert en daar zijn we niet altijd blij mee.
En toch kan ook dat een prachtige tijd zijn waarin wijsheid en de Liefde voor God en mensen de boventoon mogen voeren.
Maar bovenal de zekerheid dat God alles in de Hand heeft en dat ook deze periode van je leven niet het einde is.

In het wisselen van de seizoenen ligt een prachtige belofte verscholen, Gods belofte: “Alles maak ik nieuw”!
Geniet maar van de herfst, daar is de tijd nu voor gekomen en ook dat is een gave van God.

Herfst​

Bladeren die dwarrelen
en dansen heen en weer
ze ritselen en fluisteren
de naam van onze Heer.

Ze danken Hem voor ’t leven
dat Hij aan hen gaf
voor kleuren en voor schoonheid
die er in hen was.

Voor het wisselen der seizoenen
voor het komen en het gaan
voor de schoot van moeder aarde
waar ze weer tot stof vergaan.

Voor het ontstaan van wéér nieuw leven
uit wat dor leek, droog en dood
voor die hoop aan ons gegeven
o mijn God, wat bent U groot!