Het gaat voorbij
Toch gaat de natuur gewoon zijn gang
de lente komt er aan
de bloemen barsten uit hun knop
geen virus kan dit tegen gaan.
Ik loop door het park en luister stil
‘t gezang van de vogels streelt mijn oor
de wereld lijkt zo vredig en stil
alsof niemand de strijd verloor.
Nieuw leven zie ik overal
lammetjes dartelen in de wei
houd moed en richt je blik op Jezus
ook deze nacht gaat weer voorbij.
Het haalt het mooiste in de mens naar boven
met “ druk zijn” zijn we nu wel klaar
weer weten wat echt van waarde is
zelfs met afstand van elkaar.
De wereld wordt weer een stukje beter
alles wordt anders alles wordt nieuw
samen kunnen wij het aan
in die ene zekerheid God is hier!
www.myplaceofpeace.com/het-gaat-voorbij
De knopjes aan de bomen
het zachte groene gras
de geuren in mijn neus
mijn veel te dikke jas.
De kriebels in mijn buik
de vogels in de lucht
gekwetter en getwinkel
de winter op de vlucht.
De lente die naar me knipoogt
de kou die is verdwenen
geen muts, geen sjaal en wanten
maar strakjes blote benen.
De wereld lijkt zo vredig
vol verwachting en stil geluk
vandaag is alles anders
niemand maakt mijn wereld stuk.
LENTE
Hoor die lieve kleine vogels
met hun vrolijke gezang
in de schemering hoor je hen roepen
’t is bijna dag, het duurt niet lang.
De zon staat al op jou te wachten
de nieuwe dag die naar je lacht
het licht verjaagt het duister
wordt toch wakker, je wordt verwacht.
Het is lente, kom naar buiten
zie de bloemen om je heen
ruik de bloesem, heerlijke geuren
God is in en om je heen.
In de schoonheid van de lente
zie je Gods Liefde en Zijn lach
lente betekent weer nieuw leven
een nieuwe morgen en een nieuwe dag.
Daar staat ze weer
tussen dorre bladeren
en ontluikend groen
als een Godsgeschenk
mijn lievelingsbloem.
Zo klein en nietig
als een kind
fel geel gekleurd
trotserend weer en wind.
Ik had haar al
veel eerder verwacht
en in stilte heb ik
op haar gewacht.
Ze mocht de winter overleven
om jou en mij
weer hoop te geven
want de lente komt er aan…
Al kun je het soms niet geloven
na ieder dal klim je weer naar boven
na iedere nacht komt weer een dag
zolang dit bloempje bloeien mag.
Steeds meer bloesem aan de bomen
als een witte sluierpracht
zoals de bruid van Jezus Christus
die Zijn wederkomst verwacht.
Steeds meer knoppen, steeds meer bloemen
ontspruiten aan de kille aarde
uit het niets lijken zij te ontstaan
en toch van zo veel waarde.
Voor hun Schepper, voor hun Maker
voor de Heer van het heelal
die ze met zo veel Liefde vormde
en hen vervolmaken zal.
Zo mogen wij ook groeien, bloeien
zoals God het had bedacht
steeds meer op Jezus lijken
als een bruid die haar bruidegom verwacht.
Er ligt een sluier over de bomen
wit, zuiver en ongerept
die de schoonheid nog niet wil onthullen
die God er onder heeft gelegd.
In stil verlangen en verwachten
begint de natuur te ontwaken
klaar om haar pracht te vertonen
de eerste zonnestralen aan te raken.
De vogels zingen schuchter
hun eerste lentelied
de winter is verdwenen
God verlaat hen niet.
Mensen lachen stralend
met hoop en nieuwe moed
ze weten het weer zeker
God is Liefde, God is goed.
Zo wisselen de seizoenen
met een traan en een lach
zo zal het altijd zijn
na iedere nacht komt weer een dag.
Het zit in de lucht
en het tintelt op mijn huid
het kriebelt in mijn neus
het sluipt in mijn huis.
Het fluistert in mijn oren
gedragen door de wind
alles pais en vree’
zo gelukkig als een kind.
De crocusjes barsten open
de hyacinten op een rij
sneeuwklokjes teer en wit
ze maken me blij.
De eerste zonnestralen
op mijn witte, koude huid
de kat ligt te loeren
naar een vogel die fluit.
De lucht lijkt bezwangerd
met verlangen en hoop
met geluk en met liefde
als een kind op moeders schoot.
De winter is verdwenen
de zon knipoogt naar de maan
de natuur komt weer tot leven
de lente komt er aan.
Ik open alle ramen
en de deur van mijn hart
geef een knipoog aan God
en verwelkom de nieuwe dag.
