GOEDEMORGEN ZONDAG
Zondagmorgen
een dag om te omarmen
om banden aan te halen
en elkaar te verwarmen.
Opstaan in de vroegte
of heel laat in de morgen
geen wekker en geen files
even zonder zorgen.
Zondagmorgen
anders dan gewoon
een dag om God te prijzen
en Jezus, Zijn eigen Zoon.
Het hoogste lied te zingen
of stil zijn in Zijn aanwezigheid
vandaag is alles anders
en heb ik alle tijd.
Wat heb ik toch een mooie naam
van mijn aardse vader meegekregen
hij is al zo lang bij de Heer
ik zal hem nooit vergeten.
Zo brengt de stilte van de morgen
de herinneringen boven
een traan drupt langs mijn wang
want ik mis hem al zo lang….
Cobi van der Hoeven-Zondag
Onlangs zag ik op de televisie een foto van twee broers. Ze waren, dacht ik, 14 en 17 jaar en de jongste had het syndroom van Down.
Wat mij raakte was de onvoorwaardelijke liefde die de jongste jongen uitstraalde naar zijn grote broer.
Hij keek met zo’n intense liefdevolle blik op naar zijn broer, dat het me diep ontroerde.
Hij adoreerde zijn broer, vertrouwde hem en verwachtte die natuurlijke volkomen overgave vanzelfsprekend ook van hem.
De oudste broer had zijn arm om hem heen geslagen en stond iets gebogen naar hem toe.
Ook zijn toewijding voor zijn jongere broer was duidelijk maar zijn lengte en leeftijd zaten hem iets in de weg.
Het was zo mooi en vertederend om te zien.
Het deed me denken aan de toewijding en onvoorwaardelijke liefde van Jezus voor ieder van ons.
Soms voelen we ons er een beetje ongemakkelijk bij, wat moeten we met al die liefde. We weten ons er soms geen raad mee, want liefde ontvangen betekent automatisch ook liefde uitdelen.
Liefde is altijd in beweging en vermenigvuldigt zich steeds meer, we kunnen het niet alleen voor onszelf houden.
In die jongen met het syndroom van Down zag ik Jezus.
Zijn volkomen overgave, zijn onvoorwaardelijke liefde.
Zo kijkt Jezus ook naar jou en mij.
Het is aan ons of we die blik beantwoorden en ons koesteren in die liefde.
Ik denk dat wij soms meer gehandicapt zijn dan deze mensen met het syndroom van Down.
Ik zou me zo voor kunne stellen dat zij in het Koninkrijk van God de eerste zullen zijn, want zo heeft God het bedoeld.
ERE AAN GOD
De bomen wit
de wereld wit
de grond
waar nog geen voetstap ligt
zo ongerept en wonderschoon
het doet me denken aan Gods Zoon
die zuiver en van zonde vrij
de wereld redde, ook jou en mij.
Geen vogel zingt
geen geluid weerklinkt
een nieuwe dag
die weer begint
door sneeuw bedekt
nog ongerept
tot ik er
mijn eerste voetstappen zet.
De betovering is verbroken
de nieuwe dag is aangebroken
die vol verwachting voor mij ligt
als een ongeschreven liefdesgedicht.
Woorden kan ik nu niet vinden
maar mijn hart begint vanzelf te zingen
klanken stil en wonderschoon
tot eer en glorie van Gods Zoon.
ALS GOD JOU WEER IN MIJN ARMEN LEGT
Nooit zal ik jou echt mogen kennen
al woonde je dicht onder m’n hart
al voelde ik je hartje kloppen
nooit zal ik genieten van jouw lach.
Je bewegingen heb ik mogen voelen
heel stevig of zo vlinderzacht
ik heb je zachtjes mogen strelen
met blijdschap werd je door ons verwacht.
Maar blijdschap is nu ver te zoeken
het veranderde in rouw
je ging nog voor je werd geboren
weet je nu wel hoeveel ik van je houd?
Ik sta hier nu met lege handen
jij bent veilig in Gods Hand
Hij voleindigt wat Hij in jou is begonnen
je bent nu in ’t Hemels Vaderland.
Eenmaal zal ik jou ten volle kennen,
dan is er niets meer dat ik mis,
als God jou weer in mijn armen legt
en alle tranen van mijn ogen wist.
HET KRUIS
Als ik denk aan het kruis
word ik verdrietig en blij
Jezus stierf daar
voor jou en voor mij.
Als ik denk aan Zijn lijden
zo intens en zo diep
Zijn van God verlaten zijn
Hij had de wereld zo lief.
De spijkers door Zijn handen
de doornenkroon op Zijn hoofd
het spotten en de slagen
van alles werd Hij beroofd.
Niets bleef er nog over
van Zijn leven en Zijn eer
Hij gaf het vrijwillig op
en legde alles neer.
Om jou en mij te besparen
wat Hem is overkomen
nooit te worden verlaten
en eeuwig bij God te mogen wonen.
Ik kan alleen maar stamelen
en knielen bij het kruis
dank U Jezus voor dit offer
voor U is mijn hart een Huis.
De vlag hangt uit
nog niet voor de kroning
maar wel voor de Koning
die regeert in jou en mij.
My Place of Peace
maakt een nieuwe start
met Gedichten en gedachten
recht uit mijn hart.
Voor die stille momenten
van pijn of verdriet
kun je troost vinden
in een liefdevol gedicht.
Als je iemand wilt bemoedigen
en woorden je ontbreken
kan een gedicht je helpen
om liefde door te geven.
Laat de woorden maar stromen
en geef ze door
aan ieder die het nodig heeft
want daar zijn ze voor.
De site is heropend
met de vlag in top
tot eer en glorie
van onze Vader God.
www.myplaceofpeace.com
De knopjes aan de bomen
het zachte groene gras
de geuren in mijn neus
mijn veel te dikke jas.
De kriebels in mijn buik
de vogels in de lucht
gekwetter en getwinkel
de winter op de vlucht.
De lente die naar me knipoogt
de kou die is verdwenen
geen muts, geen sjaal en wanten
maar strakjes blote benen.
De wereld lijkt zo vredig
vol verwachting en stil geluk
vandaag is alles anders
niemand maakt mijn wereld stuk.
Gisteravond heb ik het programma teruggekeken ” Op zoek naar God” en het heeft weer diepe indruk op mij gemaakt.
Het bracht mij als het ware ook weer een beetje dichter bij God, bij Zijn respect, Zijn geduld, Zijn Liefde voor ieder van ons.
Dit zag ik vooral in Nicolaas, een van de begeleiders van de zoekenden.
Hij was zo respectvol, liet de ander volkomen in Zijn waarde en reageerde heel liefdevol. Hij accepteerde de ander volkomen en begeleidde hen stapje voor stapje, voor zo ver zij zelf wilden en aan durfden.
Hij deed me heel erg aan Jezus denken, deze man was zo’n mooi voorbeeld van hoe een mens kan worden als hij dicht bij Jezus leeft.
Daarmee bedoel ik niet dat we allemaal in een klooster moeten gaan wonen.
Ieder mag en kan op zijn eigen wijze gestalte geven aan Jezus in zijn leven, dat was ook in dit programma heel duidelijk.
De rust en de vrijheid, ook om zichzelf te waarderen en lief te hebben, die Lieke en Kim uitstraalden, toen ze God in hun leven toelieten, dat was zo mooi om te zien.
God heeft ons allemaal zo verschillend gemaakt en Hij openbaart zich aan ons op de manier, die bij ons past en voor zo ver wij Hem toelaten. Hij zal geen stap verder gaan dan wij willen.
Ik denk wel eens, waarom breekt Hij niet in en overrompelt ons met Zijn Liefde.
Maar dan zou het geen Liefde meer zijn, maar de zoveelste keten, die ons bindt.
Liefde maakt vrij, God maakt vrij.
We hebben de stilte nodig om dit te kunnen ontdekken.
God laat zich vinden, ook door jou!
Blijf maar in het goede geloven
al voel jij je nog zo klein
in Gods Liefde voor alle mensen
een kind van God mogen zijn.
Genieten van de kleine dingen
waar het werkelijk om gaat
vertrouwen op Jezus Christus
die altijd naast je gaat.
Je hart wagenwijd open zetten
voor de mensen om je heen
teleurstelling en pijn incasseren
dat hoef je niet alleen.
Steeds weer opnieuw mogen beginnen
ook wanneer je de fout in gaat
iedere dag een nieuwe kans
waardoor je moedig voorwaarts gaat.
Blijf daar maar in geloven
ook al doet het leven pijn
één ding is zeker
Gods geliefde kind mag je altijd zijn!
