NU DE TIJD VERSTREKEN IS
Nu de tijd verstreken is
de pijn nog niet verdwenen is
het gemis zo tastbaar is
leef je in een dichte mist.
Alles lijkt zo doelloos
zo beperkt en hopeloos
leeg en zonder zin
er is geen einde of begin.
De goedbedoelde woorden
geschreven of gesproken
ze kunnen je niet bereiken
je kan het niet geloven…
dat deze pijn eens zal verzachten
je op een dag weer zult kunnen lachen
de tranen niet meer zullen stromen
je dicht bij God zult kunnen komen…
Tot die tijd zullen wij jou dragen
niets verwachten en niets vragen
er gewoon voor jou zijn
delen in jouw diepe pijn.
God heeft alle tijd
Uren, dagen, weken, maanden
verdwenen in een zucht
gestaag trekken ze aan ons voorbij
als vogels in een vlucht.
Op weg naar de horizon
naar de einder, een nieuw begin
en wij, op de drempel van het jaar
staan er tussen in.
Tussen oud en tussen nieuw
wat is geweest en nog zal zijn
tussen blijdschap en verdriet
een beetje geluk, een beetje pijn.
Zo tikt de klok z’n uren weg
in een eindeloze rij
je krijgt van God een nieuwe kans
je mag beginnen met een schone lei.
God heeft een ingebouwde klok
die doortikt tot in eeuwigheid
hij hapert niet en staat nooit stil
want God heeft alle tijd!
Is het nog geen tijd?
Ik voel iedere keer
zo’n diep en groot verdriet
het overweldigt me enorm
alsof de hele wereld mij verliet.
Is het Uw pijn lieve Vader
Uw verlangen en Uw smart
als u deze wereld aan ziet
voelt U dit ook in Uw hart?
Wat hebben wij er met elkaar
een rommeltje van gemaakt
we moorden en we haten
is het nog niet te laat?
Terreur en vijandschap
lijken soms te overwinnen
de Liefde delft het onderspit
wat moeten we toch beginnen?
Hoe moet het met onze kinderen
onze kleinkinderen onschuldig en klein
hoe zal de wereld er uit zien
als zij later groot zullen zijn?
Och Heer, ik kan alleen maar bidden
en Uw Liefde uit blijven dragen
te beginnen dicht bij huis
ook al zit ik met vele vragen.
Ik leg onze gebroken wereld
in Uw liefdevolle Vaderhand
de enige plek waar we veilig zijn
ongeacht huidskleur, ras of land.
Uw Liefde kent geen grenzen
U bent veel sterker dan haat of nijd
in Uw overwinning mogen wij staan
kom spoedig Jezus, is het nog geen tijd?
De tijd staat even stil
Soms dan kan ik U niet vinden
omdat ik niet eens naar U zoek
de wereld trekt aan alle kanten
ik laat het en vind het goed.
Mijn agenda laat ik zegevieren
de klok jaagt mij voortdurend op
ik maak tijd voor vele dingen
maar ik vergeet U mijn God.
Mijn gedachten malen
ze vinden nergens rust
en plotseling ben ik mij
van een grote leegte bewust.
Heer ik kan niet zonder U leven
zonder Uw vrede en stilte van binnen
ik zoek U weer met heel mijn wezen
mag ik weer opnieuw beginnen?
Dank U Heer dat U blijft wachten
tot ik mij weer naar U toe keer
ik vind weer rust in mijn gedachten
bij U staat de tijd weer even stil.
Vadertje tijd
Tijd is zo kostbaar
we houden het stevig in onze hand
maar opeens is het verdwenen
weggeglipt als korrels zand.
Wat is er nog over
van die grote berg zand
verdwenen in de eeuwigheid
we hebben niets meer in de hand.
Wat doe je met de tijd
die je over had door dat geren
maakte het je gelukkiger
weet je nog wel wie je bent?
Stel je tijd eens af
op Gods tijd en Zijn uur
zou de tijd dan stil staan
en het stil worden op den duur?
Zouden wij Zijn stem
dan weer kunnen verstaan
zouden rust en vrede
weer deel worden van ons bestaan?
Zet je tijd maar gelijk met God
je krijgt vast geen spijt
maar wel zeeën van tijd
tot in de eeuwigheid.
SNEL, SNEL, SNEL
Haastig, haastig, haastig
waar ga je toch naar toe
spoedig, spoedig, spoedig
ben je nog niet moe?
Ik, ik, ik
ik wil zelf vooraan
Jij, jij, jij
moet maar achteraan.
Duwen, duwen, duwen
want ik moet voorbij
pech, pech, pech
ik sta in de verkeerde rij.
Rennen, rennen, rennen
het is bijna te laat
slof, slof, slof
de tijd die heeft je ingehaald.
Tikke, takke, tok
waar is de tijd gebleven
die je dacht te winnen
aan ’t einde van je leven?
Zucht, kreun, steun
’t gaat niet zoals ik wil
boem, stop, ho
de tijd staat eindelijk stil!
