Zou het toch kunnen
een hemel op aarde?
Zou het toch kunnen
een vaste grond?
Als we onze handen in eenslaan
tot één groot liefdesverbond.

Zou het toch kunnen
vrede op aarde?
Zou het toch kunnen
alle mensen gelijk?
Als we elkanders lasten dragen
ongeacht leeftijd, arm of rijk.

Zou Gods Koninkrijk
toch snel kunnen komen
hier en nu in jou en mij?
Als wij elkander maar accepteren
worden we dan werkelijk vrij?

Zouden we alle hokjes af moeten breken
ruimte en vijheid voor iedereen?
De ander hoger achten dan jezelf
breekt Gods Koninkrijk er dan door heen?

Zou God het zo bedoelen
ligt het niet aan Hem
maar aan jou en mij?
Hebben we zelf de sleutel in onze handen
maakt alleen de Liefde ons werkelijk vrij?

Zouden religie, wetjes en regels
toch niet zo belangrijk zijn?
Maar onze voeten moeten gaan
naar hen in eenzaamheid en pijn?

Zou het toch anders moeten
dan ons altijd is geleerd
hebben we zelf wel leren denken
naar wie zijn we eigenlijk bekeerd?

Zou Jezus dit bedoelen
wees Hij ons op dit gevaar?
Zou Gods Koninkrijk hier en nu beginnen
als wij ons, midden in de wereld, omkeren naar elkaar?

We mogen iedere dag opnieuw beginnen
vernieuwing van gedachten en gevoel.
Dan wordt de aarde weer een paradijs
zoals God het eens heeft bedoeld.

Cobi van der Hoeven-Zondag

– Posted using BlogPress from my iPhone

Tags: Gods Koninkrijk, hemel op aarde, Jezus, vaste grond, vernieuwing