Depressie
Er is geen woord voor dat gevoel
er is geen tijd en ook geen doel
de hele wereld stort ineen
en jij daarin, zo heel alleen.
Er is geen kracht meer die jou draagt
er is geen hoop, reeds lang vervaagd
alleen nog drijfzand om je heen
ook daarin weer, zo heel alleen.
En toch, als jij je ogen sluit
het drijfzand jou bijna omsluit
is daar nog steeds die uitgestrekte hand
van een Vader die naar Zijn kind verlangt.
Tags: alleen, depressie, drijfzand, Vader
This entry was posted
on woensdag, februari 6th, 2013 at 09:53 and is filed under GEDICHTEN Cobi, In het dal.
You can follow any responses to this entry through the RSS 2.0 feed.
Responses are currently closed, but you can trackback from your own site.
