ALS EEN VADER ZONDER KINDEREN
Heer, ik zie U steeds maar voor me
met zo’n diep bedroefd gezicht
als een Vader zonder kinderen
die hen zo ontzettend mist.
Er is nog maar zo weinig over
van wat U in ons hebt gelegd
“Zo, die lijkt op z’n Vader”,
wordt zo weinig nog gezegd.
Hoe moet de wereld weten
hoe moet U worden gekend
als zelfs Uw eigen kinderen
niet meer weten wie U bent?
Kneed Mij, vorm mij, Vader God
U bent de Maker, ik de klei
vorm een kunstwerk in Uw handen
laat Uw Liefde stromen, ook door mij.
Tags: klei, Maker, Vader, vormen, zonder kinderen
This entry was posted
on dinsdag, februari 12th, 2013 at 18:32 and is filed under GEDICHTEN Cobi, Overgave.
You can follow any responses to this entry through the RSS 2.0 feed.
Responses are currently closed, but you can trackback from your own site.
