EVEN KLAGEN

Heer, ik kan U niet meer vinden
‘k weet, het is m’n eigen schuld
‘k heb niet echt naar U gezocht Heer
daarvoor had ik geen geduld.

‘k Weet het wel, U bent vol liefde
m’n zonde vergeeft U keer op keer
maar ‘k ben zo moe van al dat knokken
soms wil ik doodgewoon niet meer.

‘k Kan het even niet aanvaarden
‘k wil nu alleen maar even klagen
zoeken naar een beetje troost
wetend dat ik straks wel weer geloof
in een God die mij de kracht zal geven
om dit leven te kunnen leven.

Sterke armen die je dragen
ogen die je vol Liefde gadeslaan
veilig en geborgen alle dagen
nooit kom je alleen te staan.

Ook wanneer gedachten tuimelen
kris kras door elkander heen
je in jezelf geen rust kunt vinden
is Zijn Liefde in en om je heen.

Als de stormen in je woeden
golven beuken woest en wild
is daar Zijn uitgestoken Hand
zodat de storm weer stilt.

Als jij jezelf niet kunt aanvaarden
steeds weer de fout in gaat
is daar God die van je houdt
en onvoorwaardelijk naast je staat.

Sta maar op al is het wankel
met een weifelend hart
durf weer in jezelf te geloven
God geeft je nieuwe kracht.

Hij is jouw God
op Hem kun je vertrouwen
Hij houdt van jou
en zal altijd van je blijven houden!