De maan die lachte

Daar staat hij dan de volle maan
hij weet nog niet van wijken
hij knipoogt naar me en hij lacht
ik blijf maar naar hem kijken.

Het duister is al aan ’t verdwijnen
het licht dat breekt al door
en hij staat daar maar hoog in de lucht
een lach van oor tot oor.

Hij kleurt mijn dag
en met volle moed
begin ik aan
de nieuwe dag.

Ga maar slapen
fluister ik hem toe
bedankt dat je er even
voor mij was.

www.myplaceofpeace.com/de-maan-die-lachte